Gisteravond lekker warm in de camper met de verwarming en vannacht dankzij de extra slaapzak ook lekker warm en goed geslapen. Bij opstaan 9 gr.C in de Camper en 2 gr. in de schaduw buiten. Maar de zon schijnt al volop en de lucht is helemaal blauw. In de zon is het al 13 graden. Dat gaat wel goed komen.
We gaan na het eten vertrekken richting Bryce Canyon. De weersverwachtingen voor de komende dagen zijn niet zo best, 's nachts nog vriezen. Maar halverwege Bryce bij Hurricane en verderop bij St.George zitten de dagtemperaturen (ver) boven de 20 en in de nacht ook ruim boven 0. Dus gaan we zo op pad en zien we wel wat we tegen komen en wat we waar gaan doen :)
Via de 89 gaan we noordeljk eerst richting Kanab. Daar gaan we naar het Touristbureau info halen. We moeten nu kiezen of we verder Noord naar Bryce gaan, ofdat we West naar Zion NP gaan. Zion is nog ruim 30 km en Bryce een kleine 70 km, die dan voor een groot deel ook nog weer terug gereden moeten worden.
Het blijkt dat Bryce Canyon - dat nog hoger ligt dan Zion - nog steeds koud is, met nachtvorst... en de vooruitzichten zijn ook niet al te best. Met pijn in het hart besluiten we Bryce Canyon dan maar over te slaan en regelrecht naar Zion National Park te gaan. Inmiddels hebben we de klok ook weer een uur teruf gezet van Arizona tijd naar Utah tijd.
VAN PAGE NAAR ZION:
 |
| de Parker Dam bij Page |
Het is verwonderlijk dat in elke staat /deel an de USA zo veel andere soorten, vormen en kleuren van bergen / rotsen / ketens voorkomen. Ook de vegetatie verschilt telkens. Het eerste stuk zagen we vooral diep rode lange bergketens met van die vreemde "hoeden" er op :) Des te dichter we bij Zion komen, worden de bergen / rotsen prachtig geel / wit met rode accenten in allerlei schakeringen. Dit is weer heel anders en indrukwekkend dan we tot nu hebben gezien. Zo'n landschap verveelt nooit.
Als we dichterbij Zion komen, gaan we met een aantal haarspelbochten naar beneden. En dan komen we bij de tunnels ($15 tol). De eerste is kort en er kan zo doorgereden worden. De tweede is wel een mijl (?) lang maar niet zo hoog. Niet elke camper kan er door. Onze 12 feet is wel zo'n beetje de limit. Het verkeer van de andere kant wordt stil gezet en dan mogen wij met een vaartje van 25 Mph met de lichten aan over de middenstreep door de tunnel rijden, want gewoon rechts op de rijbaan is de hoogte niet toereikend voor onze camper.
Als we het park binnen zijn eerst weer naar het Visitor Center. Het blijkt dat de dichtsbijzijnde campground Watchers al vol is, misschien zou er op camping South nog een plekje zijn. We rijden er heen, maar die is ook vol. Dan terug naar het centrum om te vragen naar de camping verderop. Als we al weer buiten lopen, komt de behulpzame dame naar buiten gerend om ons te vertellen dat er op de eerste camping toch nog 6 plaatsen voor RV (Recreation Vehicles) zijn.... We gaan naar e ingang van die camping en krijgen voor 2 nachten (totaal $36) plaats B23 toegewezen. Als we helemaal achteraan het 2e gedeelte van de camping B23 hebben gevonden blijkt daar alles nog leeg te zijn. Blijkbaar hebben ze dat deel van de camping nog gauw open gegooid vanwege de grote belangstelling. Wij zijn de eerste op dat deel, maar later volgen er nog verscheidene campers na ons.
Als we geinstalleerd zijn en wat luchtiger kleding hebben aangetrokken, pakken we onze gehuurde campingstoeltjes en aan onder het genot van een welverdiend wijntje en een hapje heerlijk van de namiddagzon genieten.
FOTO'S ?? :
Nog maar eens een keer melden:
Mijn huidige fototoestel maakt fotos met een grote resolutie.
De internetverbindingen / wifi hebben daar blijkbaar vaak moeite mee.
En om de foto's eerst te gaan verkleinen is met de tablet wat omslachtig.
Daarom lukte het dus vaak niet om direct die mooie foto's die bij het verhaal horen te plaatsen.
Donderdag 11 april
Vanmorgen rond 9:30 was het nog een beetje fris en aardig bewolkt. We hebben een beetje warmere kleding aangedaan en zijn op pad gegaan om de canyon te verkennen. Bij et visitor center zijn we weer op de shuttle gestapt, want ook hier rijden die af en aan.
Er zijn langs / in de canyon 18 shuttle haltes waar trails en / of andere bezienswaardigheden te belopen en te bewonderen zijn. De trails zijn ingedeeld in makkelijk, gemiddeld en lastig. De lastige worden in ieder geval niet aanbevolen voor mensen met hoogtevrees. We kiezen voor enkele gemakkelijke en gemiddelde trails. Die blijken overigens ook nog best stijl en hoog te zijn, maar daar kunnen we gelukkig wel tegen.
Het duurt niet lang of we beginnen al spijt te krijgen van onze warmere kleding, het een na het ander gaat in de rugzak totdat we er redelijk luchtig bijlopen in het zonnetje dat inmiddels lekker is gaan schijnen. Het zijn heel leuke wandelingen / klimpartijtjes met soms behoorlijke hoogteverschillen. We genieten weer van de (weer andere) variatie in rotsen, kleurenschakeringen, vegetatie en een paar dieren. Ook hier treffen we weer de eekhoorns aan. De dieren mogen niet gevoederd worden op straffe van $ 100 boete. Maar de quarrels lope wel te schooien en zijn bepaald niet schuw. We zien overigens niet dat mensen ze toch te eten even. Ook zien we af en toe een fors uit te kluiten gewassen grote kraai of iets dergelijks. Verder voor ons vreemde beesten hebben we helaas niet gezien.
We hebben de volgende trails gelopen / bekeken:
The Lower, Middle en de Upper Emerald, de Grotto Trail, de Weeping Rock Trail en de Riverside Walk.
Het is weer heel anders om IN de canyon op paden te lopen / klauteren dan om er alleen van bovenaf naar te kijken. We hebben een heerlijke zonnige dag gehad en gaan met een tevreden gevoel weer richting camper.
Eerst even heerlijk in de zon uitrusten met een lekkere koude Corona (zonder citroen) en een chipje er bij. Dan wat voorbereidingen treffen om de BBQ op te stoken. Want we hebben in de koelkast ook nog wat lekkere hamburgers en worstjes, die we ons uiteindelijk (zoals altijd) weer met een lekker alcoholisch sapje, goed laten smaken.
Mijn smartphone met USA symcard met 3G internet werkt hier in Utah ook weer. In Arizona heeft AT&T geen licenties denk ik, want daar werkte het niet. Ik gebruik nu de Tablet om deze blog bij te werken, via de door de smartphone uitgezonden WIFI van de smartphone. Het gaat allemaal niet zo snel, maar het gaat... (behalve de foto's .... )
We hebben de weersverwachtingen voor Bryce Canyon er nog eens op nagekeken. Het blijkt dat morgen een zonnige dag verwacht wordt met temperaturen tot +12 graden overdag en rond of net beneden 0 in de nacht. We hebben besloten alsnog naar Bryce toe te gaan. Kost wat wel extra kilometers en tijd, maar het is de vraag of we ooit weer in de buurt komen, en je moet het ijzer smeden als het heet is (ook al is het in werkelijkheid koud :) )
Of we daar ook nog een nacht blijven zien we nog wel, maar we gaan er WEL naar toe.
Dus morgenochtend vroeg uit veren en terug door de tunnel en dan noordwaarts richting Bryce Canyon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten